Bu blog'ta yazılanların her hakkı yazarın kendisine aittir. Kaynak gösterilmeden ve izni olmadan hiçbir yerde yayınlanamaz.

BALODAKİ DAVETLİLER

Popüler Yayınlar

18 Nisan 2011 Pazartesi

22 Yaşındayım ve Hayatın Anlamını Düşünüyorum

Şu an aslında çizim yapıyor olmam gerekiyor....

Anneannemin evindeyim. Bu soğuk şehirde, Almeida'dayım.

Geçtiğimiz hafta boyunca Isadora'yı düşündüm.

Beyaz Kedi ile görüştüm bugün dedi ki; hepimiz, hayatımızda, bir şeyleri seçtiğimizde bir şeyleri de geride bırakıyoruz ama o geride bıraktıklarımıza dönüp dönüp tekrar tekrar bakar ve bundan kendimizi alamazsak seçtiklerimizin de tadını çıkaramayız...

Çok doğru!!!

Evet B.J. buna katıldı.

Ama gülmekten katıldı.

Of tamam tamam yapmadım bu espriyi. : ))

Akşam şu Popüler Cadde'de İranlı arkadaşım S. ve onun Kıbrıs'tan gelen erkek arkadaşı N. ile buluşacağım...Nargile içeceğim büyük ihtimalle. İyice zehirlemeye verdim bu aralar kendimi. Keyfi dayanılmaz! İşin garibi sigara da içmem ben.

Orion'ı unutuyorum galiba...Öyle hissediyorum...

Kültigin bu aralar iyiden iyiye yazıyor bana. Bu aralar ne ayak bilmiyorum, sık sık Almeida'ya geliyor, ve buluşuyoruz ediyoruz falan. En son görüşmemizde onu Jude Law'a benzettiğimi ağzımdan çıkardım. (Hiiiiiiiiiiiiiiiiiii! Çokkk fenaaaa : D) Sonra da tabiiiii.... O da sinyali aldı üstüne üstüne gitti, ama ben onla sevgili olamam ki. Tamam yani hoş çocuk falan böyle sert erkeksi hatlı, bi çekiciliği var, ok, inkar etmiyorum da, "the one" değil benim için : ((

Şu yağmurlu günler de bi geçse çok bahtiyar olacağım ama gene de Isadora'yı geri getirmeyecek bana. Cennetim Isadora : ((( Geçsin artık bu özlemek duygusu!!! Yaaa : (

Yeni geldiğim üni.de arkadaşsızlıktan vs. şikayetçiydim yavaş yavaş halloluyor. Ancak derslerle alakalı eksiklerimi kapatmak bi hayli zor.

Beni GRE çalıştırabilecek bi özel hoca buldum bu arada. Hedefimin yüksek olduğunu söyledim ona Harvard'a gitmek istiyorum demiştim, o kadını bana öneren üst komşumun arkadaşı kıza da. Bende de nereden oluyorsa böyle hayaller. Daha şurada zamanı iyi ayarlama problemlerimi bile çözemedim. Git-gelli ruh halleriyle boğuşuyorum. Yine de böyle hayaller bravo valla.

22 yaşındayım ve hayatın anlamını arıyorum. Sorun bu sanırım. Umarım 30 yaşıma gelip de şunları okuduğumda "Offf hala aynıyım yaa hiçbi şey değişmemiş" demem.

30 yaşımda nasıl olmak isterim?

-Formda
-Evli
-Bir çocuklu
-Bir köpek sahibi
-Amerika'da
-Güzel bi yerde oturuyorum.

Hımmm.. Düzenli tenis oynuyorum ve kitap da okuyorum, üniv. hocasıyım. How about that?

Ayrıca mükemmel Fransızca konuşuyorum? C'est magnifique???

Ayrıca oradaki Türk derneklerinin vs. aktif bir üyesiyim?

Of of.... Ne bileyim.

Şu an'da aslında lisans düşümü yaşıyorum; bir zamanlar sadece hayal edebildiğim ve yanından bile pek geçemediğim bir üniv.nin öğrencisiyim. Ama mutlu değilim. Neden? : ( Seviyorum aslında okulu da...İnsanlar çok bireysel. Bunu başkalarından da duymuştum. Arkadaşlık kurmak çok kolay değil yani...

6 yorum:

  1. Çok beklenti çok huzursuzluk getirir.

    YanıtlaSil
  2. evet evet beklentiler minimumda olduğunda mutluluk daha fazla. güzel bi felsefe bu. katılıyorum : )

    YanıtlaSil
  3. Aslında felsefeden çok rastladığım iyi bir firmanın müdürüyle bu konuya denk gelmiştim. Karısıyla ayrılığının en özet anlatımıydı. Oysa standart bir insanın istekleri daha standarttır. Karşılanır ve her iki tarafta mutlu olur.

    Aksi taktirde ilk önce seni yer, sonra karşındakini ve herşeyi. Öbür türlü küçük şeylerle mutlu olabilmek en güzelidir.

    Bir insan sana sıradan bir paket çikolatanın içine bir not iliştirip getirse hoş olmaz mı? Bana kalırsa böyle şeylerdir önemli olan.

    YanıtlaSil
  4. biliyor musun henüz 22'sinde ne olmak istediğine karar vermişsen bence olucak umudunu kaybetme :)

    YanıtlaSil
  5. @Mia İşte bi yola girdim ama diğer yollara bakıp duruyorum daha uygunu var mıydı en uygunu bu mu bu beni mutlu edecek mi vs. diye...

    çünkü akademisyenlik uzun, yorucu bir yol...

    tamamen bilimsel projeler; ve düşünüyorum ben edebiyatı çok severim eskiden çok güzel resim çizerdim vs. daha yaratıcı daha farklı bir yol mu çizmeliydim kendime diye?

    bir de geçmişi çok düşünüyorum bu çok kötü. : (

    @StummScream bir paket çikolata ve içinde bi nota çok mutlu olurum/dum tabii ki : ) insanlardan az beklentide daha sağlıklı daha güzel ilişkileri mümkün kılıyor sanırım..

    YanıtlaSil
  6. Kesinlikle öyle, o insanların özendiği yüksek mertebedeki insanların hayatlarına baktığında aslında hayatlarının o kadar parlak olmadığını görürsün.

    YanıtlaSil